Αν βιαστούμε να κρίνουμε από το εξώφυλλο του cd και την ονομασία του γκρουπ θα… ξεχαστούμε εύκολα και θα νομίζουμε πως ακούμε ένα αμερικάνικο συγκρότημα να παίζει μπλουζ… και όμως οι Small Blues Trap δεν μας έρχονται από κάποια γωνιά της Αμερικής αλλά από μια γωνιά της Ελλάδος (από τον νομό Φθιώτιδος) που κερδίζει πόντους από την παρουσία του τετραμελούς αυτού γκρουπ που δεν αρκείται στις ηχογραφήσεις αλλά μεταφέρει την ενέργεια και το πάθος του για τη μουσική σε φεστιβάλ και μουσικές σκηνές.
Ίσως να ακούγεται παράδοξο πως ένα γκρουπ που κατοικοεδρεύει στα χωριά Μαλεσίνα και Μαρτίνο του νομού που αναφέραμε προηγουμένως μπορεί και βγάζει άλμπουμ που πραγματικά ξεχωρίζουν και ξεφεύγουν από την εγχώρια μουσική βιομηχανία και κυρίως από την «κουλτούρα» που διέπει την τελευταία. Οι ήχοι που ξεπηδούν εδώ από το Shelter Home Studio δεν μας αφήνουν και πολλά περιθώρια για να αναρωτιόμαστε. Φαντάζομαι τα φίδια και οι νυχτερίδες δεν αποτελούν εμπόδιο για την ηχογράφηση, τουλάχιστον όχι μεγαλύτερο από τα αστεία τσιμέντα της Αττικής. Οι Small Blues Trap δεν κρύβουν πολλές παγίδες στον τρόπο που εκφράζονται ίσα ίσα ήταν ξεκάθαροι από την αρχή. Έχοντας τεράστιες γνώσεις γύρω από αυτό το μεγάλο είδος που λέγεται μπλουζ, σταθερά μέλη και θεμέλια σκάβουν στο χωράφι της ελληνικής μουσικής (στην επαρχία είναι πιο εύκολο εκ των πραμάτων…) για να σπείρουν νέες ιδέες οι οποίες αργότερα ψηφιοποιούνται σε αυτό που ονομάζουμε cd.
Από τον Αύγουστο του 2004 που σχηματίστηκαν δεν ήταν και λίγες οι φορές που πέρασαν το κατώφλι του studio τα μέλη του γκρουπ για να δουλέψουν και να ηχογραφήσουν υλικό… από τον Οκτώβρη του 2004 όταν ηχογράφησαν ένα cd που πήρε την ονομασία του γκρουπ μέχρι το τωρινό επίσης αγγλόφωνο “Red Snakes & Cave Bats" μεσολάβησαν ακόμα δύο σπουδαίες δουλειές : Το ''Our Trap'' του 2005 και το ''Crossroad Ritual'' του 2006.Σε αυτή την τελευταία τους δισκογραφική κατάθεση δίνουν και πάλι δικό τους υλικό, είναι προτιμότερο άλλωστε (αφήνοντας προφανώς τις διασκευές να εκφραστούν επί σκηνής) αψηφώντας τους «νόμους» που επιβάλλει η εγχώρια αγορά τα τελευταία χρόνια (ακούνε στο όνομα διασκευές αυτοί οι «νόμοι»).
Στο “Red Snakes & Cave Bats" θα βρείτε ξεκάθαρο ήχο που φέρει την σφραγίδα της μπάντας κάτι που πιστοποιεί την ταυτότητα και το χαρακτήρα της σε παγκόσμιο και όχι μόνο σε εγχώριο επίπεδο. Μην ξεχνάμε πως τα χωρικά ύδατα της μικρής μας χώρας είναι ασφυκτικά παρά προσοδοφόρα για τέτοιες δουλειές… Αντίθετα το ξένο τοπίο μοιάζει πιο φιλόξενο για να ακουστούν μουσικοί που δεν θα είναι ντε και καλά πρώτα ονόματα, έξω αυτό δεν έχει και τόση σημασία. Στην προκειμένη περίπτωση οι έπαινοι και τα καλά λόγια από τον ξένο τύπο (έντυπο και ηλεκτρονικό) συντροφεύουν τους δίσκους των Small Blues Trap καθιερώνοντας τους ίδιους ως πολύ αξιόλογους εκπροσώπους του είδους. Η πορεία του συγκροτήματος επίσης «εναντιώνεται» στη λογική ότι οι μελωδίες και οι συνθέσεις –άρα και οι δίσκοι- ευδοκιμούν μόνο στα μεγάλα αστικά κέντρα. Μάλλον τελικά το αντίθετο συμβαίνει άσχετα αν δεν είναι τόσο μαζικό.
Από την άλλη η περίπτωση των Small Blues Trap αποδεικνύει περίτρανα πως η λογική των εταιρειών που βγάζουν μόνο «εμπορικά» και εκ του ασφαλούς «έντεχνα» πράγματα –γιατί για πραμάτεια πρόκειται- έχει τελειώσει και πως μια μουσική αν είναι να βγει θα βγει. Πως ; Μα όταν γνωρίζουμε από πού έρχεται κάτι οδηγούμαστε αβίαστα μέρα με τη μέρα σε κάτι καλύτερο. Τα παιδιά εδώ έπιασαν την ιστορία των blues από την αρχή και μας οδηγούν εδώ και καιρό σε πραγματικά καινούργιες συνθέσεις .Δεν μιλάμε για τη διανομή αυτό σηκώνει μεγάλη κουβέντα. Μιλάμε για τη φιλοσοφία που έχουμε θέσει εξαρχής απέναντι στην ίδια τη μουσική, μαζί με την ίδια τη μουσική που κουβαλάμε μέσα μας.
Αν εξαιρέσουμε το τελευταίο track του δίσκου (το "Buy a Dog" του Ηλία Ζάικου) όλες οι άλλες συνθέσεις ανήκουν στα μέλη του γκρουπ. Αναπάντεχα ευχάριστο το «Roy B» (προφανώς αφιερωμένο στον αγαπημένο Roy Buchanan) μας αιφνιδίασε αρκετά μιας και η μουσική δεν κινήθηκε στο ύφος του μεγάλου κιθαρίστα από το Αρκάνσας. Στα συν και η πολύ καλή παραγωγή αλλά και το σπουδαίο εξώφυλλο που κοσμεί όχι μόνο το συγκεκριμένο άλμπουμ αλλά -μαζί με τις 13 συνθέσεις που ακούμε εδώ- ολόκληρη την δισκογραφία σε παγκόσμια κλίμακα. Τι μπορεί να τραγουδήσει κανείς ταξιδεύοντας προς το Μαρτίνο ή τη Μαλεσίνα ; Ας ξεκινήσει από το εξαιρετικό Mr.Jack που ανοίγει τον υπέροχο αυτό δίσκο παίρνοντας μια πρώτη ιδέα για το τι θα επακολουθήσει…:) Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφτείτε τις δυο σελίδες των Small Blues Trap
Ίσως να ακούγεται παράδοξο πως ένα γκρουπ που κατοικοεδρεύει στα χωριά Μαλεσίνα και Μαρτίνο του νομού που αναφέραμε προηγουμένως μπορεί και βγάζει άλμπουμ που πραγματικά ξεχωρίζουν και ξεφεύγουν από την εγχώρια μουσική βιομηχανία και κυρίως από την «κουλτούρα» που διέπει την τελευταία. Οι ήχοι που ξεπηδούν εδώ από το Shelter Home Studio δεν μας αφήνουν και πολλά περιθώρια για να αναρωτιόμαστε. Φαντάζομαι τα φίδια και οι νυχτερίδες δεν αποτελούν εμπόδιο για την ηχογράφηση, τουλάχιστον όχι μεγαλύτερο από τα αστεία τσιμέντα της Αττικής. Οι Small Blues Trap δεν κρύβουν πολλές παγίδες στον τρόπο που εκφράζονται ίσα ίσα ήταν ξεκάθαροι από την αρχή. Έχοντας τεράστιες γνώσεις γύρω από αυτό το μεγάλο είδος που λέγεται μπλουζ, σταθερά μέλη και θεμέλια σκάβουν στο χωράφι της ελληνικής μουσικής (στην επαρχία είναι πιο εύκολο εκ των πραμάτων…) για να σπείρουν νέες ιδέες οι οποίες αργότερα ψηφιοποιούνται σε αυτό που ονομάζουμε cd.
Από τον Αύγουστο του 2004 που σχηματίστηκαν δεν ήταν και λίγες οι φορές που πέρασαν το κατώφλι του studio τα μέλη του γκρουπ για να δουλέψουν και να ηχογραφήσουν υλικό… από τον Οκτώβρη του 2004 όταν ηχογράφησαν ένα cd που πήρε την ονομασία του γκρουπ μέχρι το τωρινό επίσης αγγλόφωνο “Red Snakes & Cave Bats" μεσολάβησαν ακόμα δύο σπουδαίες δουλειές : Το ''Our Trap'' του 2005 και το ''Crossroad Ritual'' του 2006.Σε αυτή την τελευταία τους δισκογραφική κατάθεση δίνουν και πάλι δικό τους υλικό, είναι προτιμότερο άλλωστε (αφήνοντας προφανώς τις διασκευές να εκφραστούν επί σκηνής) αψηφώντας τους «νόμους» που επιβάλλει η εγχώρια αγορά τα τελευταία χρόνια (ακούνε στο όνομα διασκευές αυτοί οι «νόμοι»).
Στο “Red Snakes & Cave Bats" θα βρείτε ξεκάθαρο ήχο που φέρει την σφραγίδα της μπάντας κάτι που πιστοποιεί την ταυτότητα και το χαρακτήρα της σε παγκόσμιο και όχι μόνο σε εγχώριο επίπεδο. Μην ξεχνάμε πως τα χωρικά ύδατα της μικρής μας χώρας είναι ασφυκτικά παρά προσοδοφόρα για τέτοιες δουλειές… Αντίθετα το ξένο τοπίο μοιάζει πιο φιλόξενο για να ακουστούν μουσικοί που δεν θα είναι ντε και καλά πρώτα ονόματα, έξω αυτό δεν έχει και τόση σημασία. Στην προκειμένη περίπτωση οι έπαινοι και τα καλά λόγια από τον ξένο τύπο (έντυπο και ηλεκτρονικό) συντροφεύουν τους δίσκους των Small Blues Trap καθιερώνοντας τους ίδιους ως πολύ αξιόλογους εκπροσώπους του είδους. Η πορεία του συγκροτήματος επίσης «εναντιώνεται» στη λογική ότι οι μελωδίες και οι συνθέσεις –άρα και οι δίσκοι- ευδοκιμούν μόνο στα μεγάλα αστικά κέντρα. Μάλλον τελικά το αντίθετο συμβαίνει άσχετα αν δεν είναι τόσο μαζικό.
Από την άλλη η περίπτωση των Small Blues Trap αποδεικνύει περίτρανα πως η λογική των εταιρειών που βγάζουν μόνο «εμπορικά» και εκ του ασφαλούς «έντεχνα» πράγματα –γιατί για πραμάτεια πρόκειται- έχει τελειώσει και πως μια μουσική αν είναι να βγει θα βγει. Πως ; Μα όταν γνωρίζουμε από πού έρχεται κάτι οδηγούμαστε αβίαστα μέρα με τη μέρα σε κάτι καλύτερο. Τα παιδιά εδώ έπιασαν την ιστορία των blues από την αρχή και μας οδηγούν εδώ και καιρό σε πραγματικά καινούργιες συνθέσεις .Δεν μιλάμε για τη διανομή αυτό σηκώνει μεγάλη κουβέντα. Μιλάμε για τη φιλοσοφία που έχουμε θέσει εξαρχής απέναντι στην ίδια τη μουσική, μαζί με την ίδια τη μουσική που κουβαλάμε μέσα μας.
Αν εξαιρέσουμε το τελευταίο track του δίσκου (το "Buy a Dog" του Ηλία Ζάικου) όλες οι άλλες συνθέσεις ανήκουν στα μέλη του γκρουπ. Αναπάντεχα ευχάριστο το «Roy B» (προφανώς αφιερωμένο στον αγαπημένο Roy Buchanan) μας αιφνιδίασε αρκετά μιας και η μουσική δεν κινήθηκε στο ύφος του μεγάλου κιθαρίστα από το Αρκάνσας. Στα συν και η πολύ καλή παραγωγή αλλά και το σπουδαίο εξώφυλλο που κοσμεί όχι μόνο το συγκεκριμένο άλμπουμ αλλά -μαζί με τις 13 συνθέσεις που ακούμε εδώ- ολόκληρη την δισκογραφία σε παγκόσμια κλίμακα. Τι μπορεί να τραγουδήσει κανείς ταξιδεύοντας προς το Μαρτίνο ή τη Μαλεσίνα ; Ας ξεκινήσει από το εξαιρετικό Mr.Jack που ανοίγει τον υπέροχο αυτό δίσκο παίρνοντας μια πρώτη ιδέα για το τι θα επακολουθήσει…:) Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφτείτε τις δυο σελίδες των Small Blues Trap
Αλέξανδρος Γερασίμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου