ROOTSTIME

http://www.rootstime.be/CD%20REVIEUW/2013/AP1/CD107.html

 

The  Greek band, "Small Blues Trap" has been around for nine years. The band members are: Paul Karapiperis (vocals, harmonica, steel guitar, keyboards), Panagiotis Daras (lead & rhythm electric guitar), Lefteris Besios (electric bass) and Stathis Evageliou (drums, percussion) . In their latest album “The Longest Road I know”, the band is assisted by the singer Georgia Sylleou in four songs. In 2004, the “Small Blues Trap” recorded their first album that contained known blues covers but arranged with their personal style and influence. In 2005, they cut the “Our Trap” album that had 12 songs all written by them. In 2006, they released the album “Crossroad Ritual” (blues / blues rock) and in 2010 another album titled “Red Snakes and Cave Bats” (also blues / blues rock). All of the songs were written by the band members with the exception of “Buy a Dog” which was written by Elias Zaikos and previously performed by him and his band, the Blues Wire, a very popular Greek blues group with Mr. Zaikos being the front man of that band. Since their first album, the style of the group has remained the same with influences drawn from several other styles besides blues such as classic rock and jazz.
Artists such as Willie Dixon, Howlin 'Wolf, Little Walter, Albert King, Muddy Waters, John Lee Hooker, Sonny Boy Williamson (1 & 2), Jimmy Reed, T-Bone Walker, Elmore James, Tampa Red, Son House, Robert Johnson, Bo Diddley, Buddy Guy, Freddie King, Stevie Ray Vaughan, John Campbell, Paul Butterfield, Peter Green, Tom Waits, Captain Beefheart, Jimi Hendrix, Rory Gallagher, Led Zeppelin, The Doors ... and many others are very important for the group. Their music can be described as vintage, with a lot of their own passion and emotion. The songs are about love, pain, poverty, loneliness, anger and other feelings, the typical elements of the blues.
GEORGIA SYLLEOU is a singer who was born in Thessaloniki, studied music and sang in Greece and Austria. She completed her studies in music and drama in the Netherlands and she has been a soloist in various ensembles. Since 1995 she has been working with writer / pianist Papadimitriou and since 2008 with pianist / composer Yiannis Fillippoupolitis.

The fifth album "The Longest Road I Know" contains ten tracks four of which are sung  by Georgia Sylleou. The ten long titles do not allow us to suspect what the album is all about.  As the title of the album suggests, they are all looking for a way to escape from the occasionally alienating reality.  The songs sung by Sylleou are: 1 "The Longest Road I Know" (the title track introduces us to that guest singer whose voice has much drama, pathos and ... high notes.), 4 "I'm Nothing But A Good Man" (accompanied by Paul Karapiperis in vocals and harmonica playing), 7 "When I Whisper My Fears To My Baby" (a quiet song accompanied by an acoustic guitar, with many sensual whispering.  The addition of the harmonica brings magic to this song and makes it a success) and the last track of the album 10 "Your Mind Keeps Ramblin '" (a song with beautiful and long guitar solos).  It is easy to recognize that Sylleou is a classically trained singer with a lot of experience. She sings from high to low, whispering, murmuring with a lot of drama, passion and feeling. The songs that the group brings without Sylleou, are similar in style and tragedy.
They sound very attractive, but dark, with lots of guitar effects and long harmonica interventions. 2 "It Sure Looks Funny" is the first song with Karapiperis on vocals. The song is a bit disturbing due to sometimes difficult to understand the pronunciation and the vocal theatrics employed in this song. Number 6 "Take Me Away From All of These" typifies this album. The group wants to focus on : pain, sorrow and poverty and abuse. 8 "Rememberin" The Good Ol 'Days "is a song by Daras, who also does the vocals. It is a long indictment full of nostalgia and memories. Number 9 "The Black Crow King" is epic but very little entertaining.

The fourth album "The Longest Road I Know" is a chunk of Greek pathos and drama. Georgia Sylleou proves she is a thoroughly trained classical singer and Paul Karapiperis, who wrote most of the songs, a good harmonica player and guitarist. The numbers are pretty tragic, dark and ethereal. The more bluesy style of the previous albums won’t be found in this one. However, the album gets thumbs up for its atmosphere and the many solos. There will be people interested in this album, people who enjoy this kind of entertaining and passionate music.

Eric Schuurmans

Al negen jaren bestaat de Griekse band “Small Blues Trap”. De bandleden zijn Paul Karapiperis (zang, mondharmonica, steel guitar, keyboards), Panagiotis Daras (lead & rhythm electric guitar), Lefteris Besios (electric bass) en Stathis Evageliou (drums, percussion) – op dit album vier maal bijgestaan door de zangeres Featuring Georgia Sylleou. Ze hebben in deze periode vijf studio albums uitgebracht. In 2004 “Small Blues Trap” met blues covers, waarmee hun persoonlijke stijl en invloeden is vastgelegd. In 2005 brengen ze het album ”Our Trap” met twaalf eigen blues nummers. In 2006 brengen ze “Crossroad Ritual” (blues / blues rock) uit en in 2010 “Red Snakes & Cave Bats” (blues / blues rock). Op dit album staan opnieuw twaalf nieuwe songs en een cover / arrangement van “Buy A Dog”, een nummer van een andere, de oudste en heel populaire Griekse blues groep “Blues Wire” van frontman Elias Zaikos. Vanaf het éérste album is de bezetting van de groep dezelfde gebleven. Hun stijl is beïnvloed door meerdere andere stijlen als classic rock, jazz en natuurlijk ook blues. Artiesten zoals Willie Dixon, Howlin' Wolf, Little Walter, Albert King, Muddy Waters, John Lee Hooker, Sonny Boy Williamson (1&2), Jimmy Reed, T-Bone Walker, Elmore James, Tampa Red, Son House, Robert Johnson, Bo Diddley, Buddy Guy, Freddie King, Stevie Ray Vaughan, John Campbell, Paul Butterfield, Peter Green, Tom Waits, Captain Beefheart, Jimi Hendrix, Rory Gallagher, Led Zeppelin, The Doors...en nog vele anderen zijn heel belangrijk voor de groep. Hun muziek kan omschreven worden als vintage, met heel veel eigen passie en emotie. De nummers gaan over liefde, pijn, armoede, eenzaamheid, woede en andere gevoelens, die de typische elementen zijn van de blues. Zangeres GEORGIA SYLLEOU is geboren in Thessaloníki , studeerde muziek en zong in Griekenland en Oostenrijk. Ze studeerde muziek en dramatiek verder in Nederland. Ze is soliste geweest in diverse ensembles. Vanaf 1995 werkt ze samen met schrijver / pianist Papadimitriou en sinds 2008 met pianist / componist Yiannis Fillippoupolitis. 

Het vijfde album “The Longest Road I Know” bevat tien tracks waarvan de zangeres Georgia Sylleou enkele nummers voor haar rekening neemt. Tien lange titels laten ons niet direct vermoeden waar het hier allemaal over gaat. Wat de titel van het album wel laat vermoeden is, dat ze allen op zoek zijn naar een weg, om te kunnen ontsnappen aan de soms vervreemde realiteit. Vier nummers zijn gezongen door  Georgia Sylliou: 1”The Longest Road I Know” (de titelsong en een eerste kennismaking met de gast zangeres. Veel dramatiek en pathos en … hoge noten), 4”I’m Nothing But A Good Man” (in de strofen afwisselend met Paul Karapiperis, die ook de mondharmonicapartij voor zich neemt), 7”When I Whisper My Fears To My Baby” (een rustig nummer begeleid op akoestische gitaar, met veel sensueel gefluister. Door de magie en de mondharmonica, een geslaagd nummer.) en het laatste nummer van het album 10”Your Mind Keeps Ramblin’” (een nummer met mooie en lange gitaarsolo’s). Sylliou laat duidelijk horen dat ze een klassiek geschoolde zangeres is met heel veel ervaring. Ze zingt van hoog naar laag, fluisterend, prevelend met veel dramatiek, passie en emoties. De nummers die de groep brengt zonder Sylleou, zijn vergelijkbaar qua stijl en tragiek. Ze klinken heel sfeervol, maar donker, met heel veel gitaareffecten en lange mondharmonica tussenkomsten. 2”It Sure Looks Funny” is het éérste nummer met zang door Karapiperis. Storend is zijn soms moeilijke (verstaanbare) uitspraak van het Engels en het te theatrale. Het nummer  6”Take Me Away From All Of These” typeert dit album. De groep wil toestanden aanklagen: pijn, verdriet en armoede en wantoestanden. 8”Rememberin’ The Good Ol’ Days” is een nummer van Daras, die ook de zang doet. Het is een lange aanklacht vol van heimwee en herinneringen. Het nummer 9”The Black Crow King” is episch maar iets te weinig onderhoudend. 

Het vierde album “The Longest Road I Know” is één brok Griekse pathos en dramatiek. Georgia Sylleou laat horen dat ze een gedegen geschoolde klassieke zangeres is en Paul Karapiperis, die de meeste nummers zelf schreef, een goed mondharmonicaspeler en gitarist. De nummers zijn vrij tragisch, donker en etherisch. De meer bluesy stijl van de vorige albums  vinden we niet uitgesproken terug in dit album. Hier gaat in dit album op de eerste plaats om de sfeer en de vele solo’s. Ook voor dit soort onderhoudende passionele muziek zal er een geïnteresseerd publiek zijn.   

     

Eric Schuurmans