7 Νοε 2010

Δημήτρης Επικούρης...Φεβρουάριος 2009

Παράξενα αλλά όμορφα σκαρωμένα πράγματα γίνονται στη χώρα των Ολυμπίων Θεών τελικά. Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι ένα νέο παλικάρι από τη Μαλεσίνα με τόση μεγάλη επιδεξιότητα, λυρισμό και πάθος θα διοχέτευε με έναν αριστουργηματικό και χειμαρρώδη τρόπο όλο του το ταλέντο στη μουσική του μπλουζ. Ο Παύλος Καραπιπέρης είναι κοινωνιολόγος και μουσικός του μπλουζ. Παίζει εξαιρετική ακουστική κιθάρα και φυσαρμόνικα. Η πολλά υποσχόμενη μπλουζ μπάντα του, οι  "Small Blues Trap" κυριολεκτικά παγιδεύουν το ενδιαφέρον κάθε λάτρη του μπλουζ που του δίνεται η ευκαιρία να τους ακούσει.
Ο Παύλος είναι χαρισματικός τραγουδιστής με πάμπολλους χρωματισμούς που κινούνται σε μια ευρεία κλίμακα που ξεκινά από ακατέργαστη και γεμάτη πάθος αγριάδα για να καταλήξει σε ένα  υπνωτικό νανούρισμα. Η φωνή του, που θυμίζει έντονα τον Tom Waits στις καλές μπλουζιάρικες στιγμές του συνδυάζεται μοναδικά με τις κινήσεις του σώματός του και τις εκφράσεις του όταν τραγουδά στη σκηνή.  Το όλο σύνολο είναι σίγουρα μια πολύ μεγάλη και ευχάριστη έκπληξη για όποιον επιθυμεί να αναζητήσει νέα σύνορα για το μπλουζ εκτός των ΗΠΑ.
Η ακατάπαυστη ενέργεια του Παύλου κατάφερε μ' ένα μαγικό τρόπο να συμπυκνωθεί στο πρώτο του προσωπικό CD με τίτλο  "Fifteen Raindrops in An Ocean of Blues Tales".
Σ' αυτό το πολύ προσωπικό πόνημα, ο Παύλος ξεδιπλώνει τη χαρισματική του προσωπικότητα μέσα από μια σειρά τραγουδιών που συνδέονται μεταξύ τους με ένα μοναδικό τρόπο που αναμφίβολα χρίζει τον Παύλο πέρα από μουσικό δημιουργό και ποιητή. Στο συγκεκριμένο CD ο Παύλος μετατρέπεται σε αρχαίο ραψωδό, έναν σύγχρονο Όμηρο που συνθέτει τη δική του μπλουζ Οδύσσεια. Ο Παύλος αφηγείται, αυτοσχεδιάζει, προβληματίζει, χαλαρώνει, και ταξιδεύει τον ακροατή μέσα από μία σπονδυλωτή μπλουζ ιστορία που είναι ταυτόχρονα παλιά και καινούργια. Παλιά, γιατί περιέχει όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα που στο τέλος αποκωδικοποιεί αναμειγνύοντας τα, αλλά συνάμα και καινούργια γιατί ο Παύλος καταφέρνει να δραπετεύσει από το καθιερωμένο μπλουζ του στυλ "I Woke up this morning".
Αναμφίβολα, το CD περιέχει στοιχεία από τους Blues Incorporated του Alexis Korner και έντονα στοιχεία ψυχεδέλειας που έντονα θυμίζουν τους  Graham Bond  Organisation με τον Ginger Baker και τους λοιπούς μουσικούς του συγκεκριμένου ρεύματος.
Το CD απαιτεί μία συγκεκριμένη διάθεση και πνευματική και σωματική για να περάσει μέσα από τις εγκεφαλικές κυψέλες και να ενεργοποιήσει μια παράξενη ευχάριστη διάθεση για περιπλάνηση σε κόσμους αλλιώτικους και απροσέγγιστους λόγω της ρουτίνας και της καθημερινότητάς μας. Εύκολα κανείς θα μπορούσε να παρομοιάσει το CD του Παύλου με ένα καλό λικέρ ή ένα σπιτικό μυρωδάτο Moonshine φτιαγμένο παράνομα σε κάποιο αγρόκτημα του Αμερικάνικου Νότου. Η κάθε γουλιά και στη περίπτωσή μας, το κάθε άκουσμα απαιτεί το κάποιο χρόνο μέχρι να «κατέβει» και να αισθανθεί κανείς το γλυκό "κάψιμο" στο λαρύγγι από το λυρισμό, την ποίηση και τη συνθετική ικανότητα του Παύλου. Όταν αυτό επιτευχθεί, τότε ο Παύλος υπομονετικά συνοδεύει τους ακροατές του ως ένας άλλος Δρυίδης μύστης σε ένα μαγικό βόρειο δάσος όπου μαζεύονται όλοι όσοι επιθυμούν να ξεκλειδώσουν τη ψυχή τους και να συναντήσουν κομμάτια του εαυτού τους που μέχρι τώρα δεν γνώριζαν. Σ' αυτό το κομμάτι, η μουσική του μπλουζ που καλά κατέχει ο Παύλος, βοηθά αφάνταστα μιας και είναι το μοναδικό κλειδί που τόσο πετυχημένα ξεκλειδώνει τα ανθρώπινα συναισθήματα μιας και δεν είναι μόνο πολύ ανθρώπινο αλλά και ανθρωπιστικό. Το μπλουζ έχει σαν επίκεντρό του τον άνθρωπο επιχειρώντας να τον περιγράψει στον ίδιο του τον εαυτό. Το μπλουζ μας βοηθάει να καταλάβουμε καλύτερα ποιοι είμαστε, τι θέλουμε, που πάμε, τι σιχαινόμαστε, ποιους δεν θέλουμε και τι πραγματικά αγαπάμε.
Ο Παύλος Καραπιπέρης τα γνωρίζει καλά όλα τούτα και συνεπώς το μόνο που επιθυμώ να του ευχηθώ είναι να συνεχίσει να πορεύεται σαν ένας μοναχικός ραψωδός στα μονοπάτια της ανθρώπινης υπόστασης και ψυχισμού, στα μονοπάτια του μπλουζ……………..

Δημήτρης Επικούρης
(συγγραφέας του βιβλίου "Για όλα έφταιγε το μπλούζ")

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου