Ένα καταπληκτικό, μη εμπορικό άλμπουμ, κάτι που
αντιπροσωπεύει τους ποιοτικούς δημιουργούς, αλλά και τα απαιτητικά
αυτιά των φίλων της μουσικής .
Μια μουσική που ανασύρει από την ψυχή σου πράγματα
που έχεις ξεχάσει ή που θα ήθελες να ξεχάσεις, ήταν εμπειρία για μένα να
ακούσω αυτό το άλμπουμ, πολλές φορές σήμερα.
Μουσική που σε ταξιδεύει σε μυστικές διαδρομές σε ένα άλλο απόκοσμο επίπεδο .
Γενικά η μουσική των Small Blues Trap και του Παύλου
Καραπιπέρη πάντα μου άρεσαν, αλλά εδώ έχουμε κάτι άλλο, κάτι ιδιαίτερο,
σαν να σε παίρνει ένα χέρι και να σε οδηγεί σε ένα ονειρικό τοπίο
δείχνοντάς σου σκιές από το παρελθόν σου.
Για εμένα λειτούργησε σαν ένα soundtrack που
φτιάχτηκε για τις δικές μου σκέψεις και αναμνήσεις, που παράλληλα με
την μουσική πέρναγαν από το μυαλό μου σαν μια παλιά ασπρόμαυρη ταινία.
Σε αυτό το άλμπουμ ο μουσικός λειτουργεί σαν δρυΐδης
που ανακατεύει ένα παλιό μαγικό φίλτρο, βάζοντας απίστευτα πράγματα
μέσα, τα ακούς και μοιάζει σαν να τα βλέπεις, όλα λειτουργούν σαν
μυσταγωγία .
Ο καλλιτέχνης πολλές φορές μου άφηνε ανεπαίσθητη
γεύση από Tom Waits , αλλά εδώ το πάει πιο πέρα, είναι ένα άλμπουμ που
αξίζει σε βαθμό πολύ περισσότερο από το να υπάρχει σε MP3 και αξίζει
να το ακούσουμε πολλές φορές .
Υπήρξαν στιγμές, που η μουσική με πήγαινε πολύ πίσω
στην εποχή των songsters που έβγαζαν ένα σορό παράξενους ήχους,
παίζοντας μουσική με τα πάντα, με ότι μπορούσε να παράγει ήχο, με
κρόταλα παλιά ξύλινα κουτιά και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς, εδώ δεν
μπορώ να ξεχωρίσω ποιό μου αρέσει πιο πολύ γιατί αισθάνομαι ότι όλη η
μουσική είναι από το ίδιο όνειρο.
Θεόφιλος Μπαγιάστας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου